Het midwinterfeest vieren we met Kerstmis op 24 december. Een aantal feesten leidt ons de winter in en weer uit.
Op 11 november vieren we Sint Maarten. Hij was een ridder, die de helft van zijn warme mantel aan een bedelaar gaf. Hij is door deze daad van menslievendheid het symbool geworden van offerbereidheid en goedheid. Je hart wordt aangesproken als je Sint Maarten viert. Maar ook is Sint Maarten een lichtfeest, dat Kerstmis voorbereidt. De kinderen die op 11 november met hun lantarens van uitgeholde knollen langs de deuren gaan, combineren de beide aspecten van dit feest.
Vanaf de vierde zondag voor Kerstmis vieren we de adventstijd; de adventstijd begint vier zondagen voor dat grote feest, elke week steken we een kaarsje aan op de adventskrans. Deze tijd is de tijd van de verwachting. We leven naar Kerstmis toe en stellen ons open voor dat, wat er uit de hemel naar ons toekomt. Een wat diepere betekenis is dat het licht van de natuur, het uiterlijke licht, in deze tijd afneemt en heel zwak wordt. Je wordt daardoor teruggeworpen op je eigen, innerlijke licht.
Op 5 december vieren we Sint Nicolaas. Het feest herinnert aan de bisschop van Myra, die vele goede daden deed. De diepere betekenis van dit feest is niet eenduidig. Sint Nicolaas kan een wegbereider zijn voor het Christuskind, maar wordt ook gezien als heelmaker: iemand die ons leert hoe we één worden met het kind in onszelf. En we vieren dit feest natuurlijk ook op de manier die we allemaal kennen: met Sint en Pieten, het feest van geven en ontvangen.
Op 24, 25 en 26 december vieren we Kerst, op het moment van de winterzonnewende. De zon is over haar diepste punt heen; vanaf nu wordt het weer lichter. De geboorte van het Jezus in de kerstnacht verbeeldt het goddelijke licht dat op aarde komt.
Op 6 januari herdenken we dat er drie koningen of wijzen uit het Oosten het kind in de stal kwamen aanbidden. Zij gaven het Kind goud, wierook en mirre. Deze gaven kun je ook symbolisch zien. Goud staat dan voor inzicht in de goddelijke en geestelijke wereld, wierook voor offerbereidheid en deugd en mirre voor de verbinding van de ziel met het eeuwige, onsterfelijke.
Op 2 februari sluiten we in de kleutergroepen de winterperiode af met Maria Lichtmis. Het is het laatste van de lichtfeesten en het feest van het steeds sterker wordende daglicht. Het idee achter dit feest is, dat Moeder Aarde het nieuw geschapen licht opdraagt aan de schepping.